Monday, February 27, 2012

ഒരു ഹോസ്പിറ്റല്‍ കാഴ്ച


     
                           
ഒടുവില്‍
ശബ്ദവും, ശ്വാസവും നിലച്ചു
ഹൃദയമിടുപ്പ് നേര്‍രേഖയായി
 നെഞ്ചിന്‍ കൂടിനുള്ളില്‍
തുള വീണ ഹൃദയം
കണ്ണുകള്‍ പറഞ്ഞത് ഒന്നുമാത്രം
"എന്നെ കൊല്ലരുതേ"
സ്തെതസ്കോപും കൈവിരലും
നീല മഷിയാല്‍ പേപ്പറില്‍
മരണം സ്ഥിതീകരിച്ചപ്പോള്‍
അവിടെ
ചില്ലുകൂടിനും അപ്പുറം
കറുത്ത വസ്ത്രധാരിയായ  ഒരാള്‍
ചിരിയുടെ ചായത്തില്‍
ആത്മാവിന്റെ രേഖാ ചിത്രം
വരച്ചുണ്ടാക്കുന്നു
പക്ഷെ, വിധി അപ്പോഴും
അപൂര്‍ണമായി
നേര്‍ കാഴ്ചയില്‍
ബാകിയാകുന്നു



Sunday, January 29, 2012

വിലമാതിക്കാനാവാത്തത്


അത് പഴങ്കതയാണ് 
തലയണകള്‍ കുടിച്ചു തീര്‍ത്ത 
കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളികള്‍ 
ആര്‍ക്കോ വേണ്ടി 
ആറാം ഇന്ത്രിയം
മറന്നു കളഞ്ഞ 
നിഴല്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ 
പിന്നെപ്പഴോ ചരിത്രത്തില്‍ 
ചിരിക്കു മുന്നില്‍ 
തകര്‍ന്നു വീണ ഒരു തലമുറ 
എല്ലാ വികാരങ്ങളും 
വ്യക്രതമായ ചെയ്തികളായി
മാറി മാറി കുതിച്ചു പായുന്നു 
ചിലപ്പോഴെങ്കിലും 
അറിവും വിധിയും
പരസ്പരം വെട്ടി മരിക്കുന്നു 
ഏതോ അപ്രതീക്ഷ നിമിഷത്തില്‍ 
മുറിഞ്ഞു പോയ വാക്കുകള്‍ 
മനസ്സില്‍ കൊറിയപ്പോള്‍
പൊടിയാത്ത രക്തത്തില്‍ നിന്നും 
പൊടിഞ്ഞ ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍  

Tuesday, December 6, 2011

മാറ്റം


ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് 
എന്റെ ശ്വാസവും 
ഹൃദയമിടിപ്പും 
നിന്ന് പോകുന്നു 
മങ്ങിയ കാഴ്ചയില്‍ 
ഒരു മനുഷ്യന്‍ 
തല തല്ലി മരിക്കുന്നു 
പൊള്ളയായ വാക്കില്‍ 
കഥയും കവിതയും 
വെന്തുരുകുന്നു 
ചീകി മിനുക്കിയ 
മുടികള്‍ക്കിടയില്‍ 
ഒരു വെളുത്ത മുടി 
അപ്രിയ ചിന്തയില്‍ 
നരച്ച മുടി വീണ്ടും വീണ്ടും 
തികട്ടിവരുന്നു 

പടച്ചവന്‍


കാതുകള്‍ക്ക് മുകളില്‍ 
നിശബ്ദതയുടെ വാതിലുകള്‍ 
കൊട്ടിയടച്ചു കൊണ്ട് 
അവന്‍, ഇന്ന് 
ജന്മം കൊള്ളുന്നു 
രണ്ടു നിശ്വാസങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ 
അരങ്ങൊഴിയുമ്പോള്‍
അങ്ങ്, തെരുവില്‍ 
വഴിയോര കാഴ്ച്ചകള്‍ മാഞ്ഞുപോകുന്നു 
കടം വാങ്ങിയ ശയ്ത്യകാലം 
അതിനുള്ളിലെ തണുത്ത സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ 
ആത്മഹര്‍ഷത്തിന്റെ ലാവാ പ്രവാഹം 
പകലോടുങ്ങുന്നു   
ഉറക്കം കണ്‍ പോളകള്‍ക്കിടയില്‍   
മുത്തായി ഒളിച്ചുവച്ചപ്പോള്‍ 
മനസ്സിനെ വേട്ടയാടാനായി
അരൂപിയായി ആത്മരതി 
ഇന്ന്
ഞാനും അവനും
കൂട്ടുകാര്‍ 


                           വിപിന്‍ വില്‍‌സണ്‍   

Saturday, October 29, 2011

മനുഷ്യ പ്രതിമകള്‍


മനുഷ്യ പ്രതിമകള്‍

by Vipin Wilson on Saturday, October 22, 2011 at 12:19am
          ഇന്ന് രാവിലെ അലസതയോട്‌ യുദ്ധം വെട്ടി വിശക്കുന്ന വയറിനോട് നീതി കാണിക്കാന്‍ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍, മുറ്റത്ത്‌ ഇന്നലത്തെ ചര്‍ദ്ദി കാക്കകള്‍ കൊത്തി പെറുക്കുന്നു. ബാക്കിയായ ചോറു പറ്റുകളുടെ കൂടെ ഒരു ഓര്‍മ കറുത്ത് ഇരുണ്ടു കിടക്കുന്നു. കുറെ കാലമായി ദഹിക്കാതെ മനസ്സില്‍ കിടന്ന ഒരു ഓര്‍മ ഇന്നലത്തെ മദ്യം കലര്‍ന്ന  ചര്‍ദ്ദിയിലൂടെ പുറത്തു വന്നിരിക്കുന്നു 
          എനിക്ക് ആ old age home താല്‍ക്കാലികമായുള്ള ഭക്ഷണ ശാല ആയിരുന്നു, ഒരാഴ്ച്ചകാലം എനിക്ക് മൂന്നുനേരമും ഭക്ഷണം തന്ന സ്ഥലം. ആദ്യ ദിവസം ഞാന്‍ അവിടെ കേറി ചെന്നത് ഇപ്പോഴും ഓര്‍ക്കുന്നു. എത്ര മുറികള്‍ ഉണ്ടന്നോ എത്ര ആളുകള്‍ ഉണ്ടന്നോ എനിക്കറിയില്ല. എല്ലാവരും ഉണ്ടായിട്ടും ആരുമില്ലതാകപെട്ട കുറെ നിഴല്‍ രൂപങ്ങള്‍ , മനുഷ്യ പ്രതിമകള്‍ . ആരോടും പരാതിയില്ലാതെ മുഖം മുഴുവന്‍ നിര്‍വികാരതയുടെ ചായം തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചവര്‍ 
         കുറേ പേരുടെ മുഖം മനസ്സില്‍ നിന്ന് മായുന്നില്ല , എന്നും എനിക്ക് വാതില്‍ തുറന്നു തന്ന ഒരു സ്ത്രീ , കാലിനു സ്വാധീനം കുറവുണ്ട് എന്നാലും ആ നീണ്ട വരാന്ത മുഴുവനും തന്റെ സ്വപ്ന ഭാരങ്ങള്‍ മുഴുവനും ആ കാലില്‍ തൂക്കിയിട്ട് രാവിലെ മുതല്‍ രാത്രി വരെ നടന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കും , ഒരിക്കല്‍ ഞാന്‍ അവരോടു ചോദിച്ചു എന്തിനാ വയ്യാത്ത കാലുമായി ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നത് , ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവര്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു "മോന്‍ പുറത്തു പോകുമ്പോള്‍ സൂക്ഷിക്കണം ഈ വീടിനു ചുറ്റും പിശാചുക്കളാണ്",  വീണ്ടും അവര്‍ നടന്നു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.
             കുറച്ചുപേര്‍ എപ്പോഴും ടി വി യുടെ മുന്പില്‍, സ്ക്രീനില്‍ ചലിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങുളുടെ ഭംഗിയൊന്നും അവരുടെ മുഖത്തില്ല , സ്വന്തം ജീവിതത്തിലെ അനുഭവങ്ങള്‍ മാത്രമായിരിക്കാം അവരുടെ മനസ്സില്‍ . അപ്പോള്‍ ഒരു മണിയടി ശബ്ദം ക്ലോക്കില്‍ അല്ല കിച്ചനില്‍ നിന്നാണ്, അവര്‍ ടി വി ഓഫാക്കി വരിവരിയായി നടന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി . പഴകിയ മണിയടിയുടെ പുറകില്‍ ഒരു അസ്വാതത്ര്യതിന്റെ ചങ്ങല 
            ഇനി കുറച്ചുപേര്‍ ദിവസം മാറിവന്ന പത്രത്താളുകള്‍ വായിക്കുന്നു. പഴകിയ വാര്‍ത്തകളിലും ഒരു പുതുമയുണ്ട് എന്ന് എനിക്കന്നു മനസിലായി. ഇന്ന് ഹര്‍ത്താല്‍ ആണന്നു ഞാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ , കഴിഞ്ഞ മാസം ഇലക്ഷന്‍ നടന്നതും പുതിയ മന്ത്രിസഭ അധികാരം ഏറ്റതും അറിയാതെ അവര്‍ പഴയ മുഖ്യമത്രിയെ കുറ്റം പറയുന്നു, നമ്മുടെയെല്ലാം രാഷ്ട്രീയ വിശകലനങ്ങള്‍ അവര്‍ക്ക് മുന്നില്‍ എത്ര ചെറുതാണ് 
        ചിലര്‍ മരണം പോലും കയരിവരാത്ത ഇരുണ്ട മുറികളില്‍ അസുഖങ്ങളോട് മല്ലിടുന്നു. രാത്രിയും പകലും പോലും തിരിച്ചറിയാന്‍ പറ്റാത്തവര്‍, ഒരു മുറിയില്‍ നിന്നും ഒരു ചോദ്യം "സമയമെന്തായി" ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ൮ മണി , അപ്പോള്‍ മറുചോദ്യം "രാത്രിയോ പകലോ" കയ്യില്‍ കെട്ടിയ വാച്ചിന്റെ സൂചികള്‍ പോലും പുറകോട്ട് ഓടുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി 
         ഞാന്‍ കണ്ടറിയാത്ത , കേട്ട് അറിയാത്ത ഇനിയും കുറേപേര്‍ ആ വീട്ടിലുണ്ട് , ഭാവനയുടെ താക്കോല്‍ കളഞ്ഞു പോയത് കൊണ്ട് അവയെല്ലാം അപൂര്‍ണങ്ങളാണ്
          തിരിച്ച് മുറ്റത്ത്‌ ഇറങ്ങിയപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് അവിടെ മുറ്റത്ത്‌ ഒരു ശവകല്ലറ , ചുറ്റും കുറെ പൂക്കള്‍ വെള്ളയും ചുവപ്പും കലര്ന്നവ , പിന്നീടെപ്പോഴോ ആരോ പറഞ്ഞു കേട്ടു ആ old age home തുടങ്ങിയ ഒരു അച്ഛന്റെ ശവകല്ലറ ആണന്നു എന്ന് 
            എന്തായാലും ഒരു ചെറിയ ചാറ്റല്‍ മഴയില്‍ ഞാന്‍ അവിടെ നിന്ന് തിരിച്ച് നടന്നപ്പോള്‍ ആ ശവകല്ലരയുടെ മുകളില്‍ ഒരു നീതിപീഠം , വാദിക്കും , പ്രതിക്കും , ജഡ്ജിക്കും ഒരേ മുഖം ഒരേ ഭാവം . പ്രതികളെല്ലാം കണ്ണ് കെട്ടി വായ്‌ മൂടി തല കുനിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു . കുറെ മനുഷ്യ പ്രതിമകള്‍ , ആ നീതി പീഠം അവിടെ താമസിക്കുന്നവരുടെ മനസിലാണ് ഉയര്‍ന്നു വന്നിരിക്കുന്നത് 
              കാഴ്ച്ചയില്‍ നിന്ന് അത് മങ്ങി , കാഴ്ച്ചയില്‍നുന്നു മങ്ങിയെതെല്ലാം ഓര്‍മയുടെ ഭാഗമായി മാറും , വെറും ഓര്‍മ മാത്രം . കാലഹരണപെട്ട നീധിക്കുവേണ്ടി മനസ്സ് തിരയുംബോഴും ബാക്കിയായത് ഇന്നലെ കുടിച്ച മദ്യത്തിന്റെ  തല വേദന മാത്രം   



                                                              വിപിന്‍ വില്‍‌സണ്‍

Wednesday, July 13, 2011

തനിയാവർത്തനം

വാചാലനായ പ്രണയം
പറഞ്ഞു തീരാത്ത ഒരു ക്ലീഷ ആണു
ഇന്നവൻ മരണത്തിനു കാവലിരിക്കുന്നു
ശവകല്ലറയിൽ
ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ
ചുവന്ന പൂവ്
സമാധിയിൽ
വിലാപകാവ്യം പാടുന്നതു
ഒരു പെലിക്കൻ
ഒറ്റകാലിൽ നിന്നുകൊണ്ട്
അവസാന തുള്ളി രക്തവും
ധാനം ചെയ്യുന്നു
പ്രണയം വീണ്ടും വാചാലനാകുന്നു

Sunday, March 6, 2011

FROM ZERO TO INFINITY




Yesterday I found a wrong with in us
Our ages are not correct
We are counting it from zero to a definite number
That is the day we pip out from this world
But truth is something else
Actually it should from zero to infinity
How it is possible, I will tell that
A premonitory sign, Samuel 28:15
Generating some intoxication
My mad mind is entice me into a stigma
Unfolding the real atheism
Who are really leading this world?
Hume beings or souls
Numerical data is saying
Souls are in more number
Who can give the correct answer?
Chatter is out daring the silence
We can conclude that 
Birth is not a start of our life
Our age is counting after our death
From zero to infinity